woensdag 24 maart 2010

Enkele uitzichten van Suriname

Ik had jullie graag kennis laten maken met mijn stageschool en ons huisje.



De ‘Sint-Louiseschool’ in de Monsigneur Wulfingstraat is uitsluitend een meisjesschool. Het bestaat uit 4 gebouwen. Het grootste gebouw waar je op loopt als je door de poort wandelt, is het gebouw waar de meeste klassen zich bevinden. Er is ook een Natuurkundelokaal en een lokaal voor de leerkrachten aanwezig.

De school bestaat uit 5 klassen in het eerste jaar (1A tot 1E). Daarna heb je 4 klassen van het tweede jaar (2A tot 2D). In het derde jaar heb je drie klassen, namelijk 3A1, 3A2 en 3 B. Het vierde jaar bestaat opnieuw uit drie klassen, namelijk 4A1, 4A2 en B4. Er zitten telkens gemiddeld tussen de 18 en de 22 leerlingen in een klas.

De oudste leerlingen hebben een apart gebouw dat aan de zijkant van het hoofdgebouw staat. Daarnaast hebben we een gebouw met 4 klassen waaronder het computerlokaal, het muzieklokaal, een gewoon lokaal en de Bibliotheek. En als laatste is de school samen met de lagere school en de kleuterschool in bezit van een moderne sporthal.

Wanneer de leerlingen te laat in school aankomen of wanneer ze bij sommige leerkrachten een onvoldoende halen op hun test, dan moeten ze buiten gaan harken. Ik vond het een heel gek idee in het begin… wie wilt er nu niet liever gaan harken dan de les mee te volgen. Maar met het klimaat van hier, is het toch niet zo’n leuke bezigheid en natuurlijk kan heel de school toekijken terwijl jij aan het harken bent! Wanneer er teveel leerlingen buiten aan het harken zijn en het materiaal op is, dan moeten de overige leerlingen de grassprietjes met hun handen uit de grond trekken. Zo gaat dat hier!





De klaslokalen worden afgesloten met een deur en aan weerskanten heb je ramen die ’s morgens open gezet worden zodat er een beetje lucht door het klaslokaal kan waaien. De banken staan allemaal uit elkaar en zijn voorzien van een stoel (gelukkig maar). Terwijl de leerlingen gewoon op hun stoel zitten, zit de juf (want zo worden we hier aangesproken, ik met Juf Evelien) op het verhoogje vooraan in de klas. Ik vind het heel vreemd en vervelend dat de lessenaar hoger staat!

De leerlingen dragen allemaal hetzelfde jurkje. Het bestaat uit een lichtblauw hemd met daarover een donker blauwe jurk die tot aan hun knieën komt. Het is de enige meisjesschool die nog overschiet in Paramaribo (en ik denk ook in heel Suriname) en dus ook de enige school met deze pakjes. Op de overige scholen dragen de leerlingen hetzelfde blauwe hemd met daaronder een jeans of een rok tot over de knieën.

Elk uur wordt er handmatig gebeld met de klok die op de tweede verdieping hangt van het hoofdgebouw. Ook mevrouw Lamsberg, de directrice van onze school, loopt soms met een bel in haar hand.













De handboeken die men hier gebruikt zijn misschien wel ouder dan 30 jaar. Het zijn eigenlijk zeer afschuwelijke boeken zonder kleur en met weinig afbeeldingen. De leerkrachten kunnen geen gebruik maken van computers, want die zijn nu eenmaal niet aanwezig in de klassen. Voor biologie maakt men gebruik van kaarten als didactisch materiaal. Bijvoorbeeld een kaart met het spijsverteringsstelsel of het geraamte. Omdat de leerlingen zelf geen afbeeldingen hebben, heeft men hier een eenvoudige manier bedacht om ervoor te zorgen dat de leerlingen wel over beeldmateriaal beschikken! Ze hebben namelijk 12 stempels van stukjes van het menselijk lichaam. Bijvoorbeeld een stempel met de onderdelen van het hart of van het geraamte. Bij het nieuwe stukje theorie, krijgen de leerlingen een afdruk van deze stempels in hun schrift. Ik vind het echt geweldig dat men hier met zo’n beperkte middelen er toch voor zorgen dat de leerlingen beschikken over beeldmateriaal!

Elke dag begint het eerste lesuur om 25 na 7 en eindigt het om 5 na 1. Behalve op woensdag en vrijdag heeft men maar 7 lesuren per dag. Dan eindigen de lessen om 25 na 12. Je kan het ongeveer vergelijken met ons schoolsysteem, alleen telt men hier voor een lesuur maar 40 minuten!


Ons huisje ziet er ongeveer hetzelfde uit als op de foto’s die in het begin van mijn blog staan. Ik vond wel dat het er erg vies uitzag toen we voor het eerst binnen kwamen. Ik heb de middelste kamer gekozen omdat ik zo twee bedden op mijn kamer heb voor wanneer mijn zus op bezoek komt. (1 april!) Mijn kamer is groot en bevat een twijfelaar en een éénpersoonsbed. Ik heb ook een kleerkast en een bureautje. Alles is hartstikke naar wens!

3 reacties:

Op 30 maart, 2010 , Blogger chris zei...

alles hartstikke naar wens ... das leuk om lezen,vooral die hartstikke.. het taaltje al aant overnemen :-)

ps. ons truus heeft haar eerste eitje terug gelegd, ik dacht da ze da ni meer ging doen.

tot binnenkort
XX

 
Op 04 april, 2010 , Anonymous Anoniem zei...

Hey Evelien,

Ik hoor dat je het daar zo goed hebt.
Je komt toch zeker terug hé? ;-)
Het ziet er in iedergeval héél leuk uit, een unieke ervaring. Breng het zonnetje maar mee naar België!

Hier gaat het ook z'n gewone gangetje.
Morgen een extra dagje verlof...

Alvast een gelukkige verjaardag de 16de, vier hem daar al goed en we doen het hier zeker een keer over.

Nog veel plezier de laatste weken! het zal zo 2 mei zijn.

Vele groetjes!
Ellen xxx

 
Op 08 april, 2010 , Anonymous leen zei...

hallo Suriname, het gaat daar nog steeds goed hopelijk. Nu heb je eindelijk vakantie dat zal wel leuk zijn. Hopelijk bevalt het je nu Katrien er ook is en kunnen jullie tesamen genieten van het prachtige land ginder.geniet van de vakantie en laat af en toe nog eens een foto zien he. groetjes ma

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage