27 februari 2010: White Beach

Gisteren zijn we naar White Beach gegaan. Dit is een stukje wit aangelegd strand aan de Surinamerivier. In het totaal waren we met drie jongens en tien meisjes. Met het busje was het ongeveer drie kwartier rijden. Aankomst op het strand was het uitzicht prachtig! Het zonnetje scheen volop op het strand en het water. De rivier was voor een deel afgesloten met netten omdat er anders piranha’s tussen ons zouden zwemmen en dat zou minder leuk zijn!

Ik heb super hard genoten van het uizicht. Wit strand, groot strandhutje voor ons allemaal, palmbomen, overal groene bomen aan de overkant van de rivier, ... Om jullie mee te laten genieten, heb ik enkele foto’s genomen. Het lijkt wel de omgekeerde wereld als je het vergelijkt met ons Belgenlandje! Het was als een droom, waarbij je wakker wordt en het beeld verdwijnt. Alleen bleef dit keer het beeld en kon ik zalig genieten van de warmte.

Jihaa... we hebben een nieuwe ijskast gekregen van onze huisbaas. Donderdagavond viel het ons op dat er iets mis was met onze oude ijskast. Het drinken was niet meer zo koel als anders en het hielp niet dat we de ijskast harder zetten. Vrijdags kwamen we na het school thuis en er hong een vreemde lucht in ons huis. Toen we de ijskast open deden, bleek dat ons ijs al gesmolten was en het eten heel duf rook. Onze conclusies waren snel gemaakt toen de ijskast vreemde geluiden begon te maken en er rook tevoorschijn kwam! Tinne heeft snel de stekker uit het stopcontact getrokken en de huisbaas opgebeld.

Normaal gaat alles hier traag in Suriname. Toch zorgde de huisbazin ervoor dat er zaterdag een mechanicien langskwam om de toestand te bekijken. In de namiddag, toen wij lekker in White Beach zaten, belde Mevrouw Fernandes met het goede nieuws dat men gekozen had voor een nieuwe ijskast te installeren. Thuis gekomen waren we alledrie heel blij met de nieuwe aanwinst!! Eindelijk een ijskast zonder schimmel aan de randjes!

Veel groetjes!!!

Evelien

Jeej... weekend!!!

Ik heb weeral een leuke week achter de rug, met allerlei ervaringen! Zondag ’s avonds zijn we thuis gekomen in het donker. Ik deed het licht aan in mijn kamer en zag opeens iets zwart door mijn kamer vliegen. Ik rende de deur uit naar de living, maar het beest kwam mij achterna gevlogen! Toen ben ik met Tinne gaan schuilen in haar kamer. Snel bedachten we een plan om de vleermuis uit ons huis te krijgen, maar toen we moedig op zoek gingen naar het beest, was het reeds verdwenen. Ik heb nog nooit zoveel schrik gehad en gelachen op hetzelfde moment!

Maandag zijn we op zoek gegaan naar een winkel waar men fruit verkoopt. We vonden een ‘grote’ supermarkt, met allerlei kraampjes. We konden het niet laten om een watermeloen te kopen ook al wisten we in ons achterhoofd dat we deze met de fiets naar ons huis zouden moeten vervoeren. Al bij al is het goed gelukt om met al onze inkopen goed en wel thuis te komen! ’s Avonds hebben we een heerlijke pasta gebrouwd.

Op dinsdag ben ik met Tinne en Inge naar de vreemdelingenpolitie gereden. De rest van de groep was een dag vroeger gegaan en hadden toen lang moeten wachten. Gelukkig heeft het bij ons maar een kwartiertje à twintig minuten geduurd.
Het lesgeven is heel leuk. De leerlingen zijn aardig tegen me, ze letten goed op en het lesuur (dat hier maar 40 minuten duurt) vliegt voorbij! Ik vind het alleen niet leuk dat ze af en toe onverwachts tegen me vertellen dat ik op dezelfde dag een aantal lessen moet overnemen van leerkrachten die ziek zijn. Oefeningen maken zonder voorbereiding, lukt wel … maar theorie zonder voorbereiding is minder aangenaam om te geven!

Vorige week was ik verschoten op het einde van de les. Alle leerlingen staken hun hand op en keken me aan zonder iets te zeggen. Ik wist zelf niet goed wat doen, dus ik vroeg hen wat er van mij verwacht werd. Blijkbaar is het hier een ritueel om ‘s morgens, voor de pauze, na de pauze en voor men naar huis gaat te bidden. Het is maar een kort gebed, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik al lang niet meer zoveel gebeden heb dan hier! Uiteraard ben ik verplicht om dit ritueel mee te doen.
Gisteren avond hadden we met alle studenten afgesproken in het Vat. Dit is een restaurant in het centrum (aan de waterkant) waar je rustig iets kan eten en/of drinken. Het was gezellig om met z’n allen onze ervaringen uit te wisselen.

Tot de volgende!

Groetjes
Evelien

Enkele beelden vanuit Suriname

Het duurt hier een half uur om twee fotos te downloaden, dus... jullie zullen nog even moeten wachten op meer fotos, maar dat komt wel in orde.

De eerste dagen...

De eerste vijf schooldagen zijn achter de rug. Het waren vermoeide dagen, maar wel leuk! Dinsdag in de voormiddag zei Mevrouw Lamsberg (= de directrice) dat ik woensdag de lessen van een leraar wiskunde zou overnemen. Deze leraar was niet aanwezig en ik zou met de leerlingen herhalingsoefeningen moeten maken. Ik kreeg alles netjes op papier van Mevrouw Fernand (mijn mentor voor wiskunde). Zo moest ik de drie oefeningen op het bord schrijven en nadien klassikaal verbeteren met de leerlingen.

Ik vond het zeer spannend, maar ook heel leuk om meteen na dag twee voor de klas te staan. De leerlingen werkten goed met me mee. Donderdagnamiddag ging ik observeren bij mevrouw Fernand. Ze was bezig met het maken van oefeningen rond bewerkingen van getallen. Na een lesuur zei ze dat ze even weg moest en dat Juf Evelien wel de oefeningen zou verbeteren. Opeens kon ik dus opnieuw voor de klas staan. Maar het zijn echt schatjes van leerlingen!

En ten slotte heb ik ook vandaag nog een stukje van de les rond coördinaten gegeven. Gelukkig was ik hierop voorbereid! Ik dacht dat mijn mentor wel zou observeren naar mijn les, maar zij ging weg en kwam pas na tien minuten (toen de les bijna gedaan was) terug!

We hebben al veel afgelachen en meegemaakt. Gisteren avond kroop er nog een hagedisje over ons terras. Vandaag zijn we gaan winkelen in de Mall. Eindelijk een kleedje gevonden, want in school mag ik alleen een lange broek, een kleedje of een rok aan doen! En wat heb ik alleen maar bij: super veel driekwart broeken en maar 3 lange broeken. Het probleem is ook dat ze hier elke dag andere kleren aan doen…

Morgen gaan we voor het school werken en de was (wsl met de hand) doen. Normaal zou Nathalie, onze onderbuurvrouw onze was doen voor een prijsje, maar die is momenteel hoog zwanger en wist dus niet of ze onze was nog zou bij kon doen.

Ik ben curieus naar was de volgende week ons te beleven staat!

Ps jullie kunnen ook gaan kijken op de blogs van Tinne en Jan

http://janinsuriname.blogspot.com

http://tinnemichiels.blogspot.com

Dag drie in suriname

Hey allemaal,
We zijn ondertussen goed aangekomen in Paramaribo.
We stellen het goed. Ons huisje ziet er ongeveer uit zoals op de fotos, maar we hebben het wel een grondige poetsbeurt gegeven.

De school is fantastisch. Open klaslokalen, leuke leerlingen, ...
Ik vind het hier echt wel in orde en het is fijn om met Tinne en Jan dit avontuur te beleven.

Wat wel vreemd is, is dat ze hier links rijden. Gisteren zijn we een fiets gaan huren, en moesten we leren om langs de linker kant van de rijweg te fietsen.
Het is hier vrij druk verkeer, dus we moeten wel voorzichtig zijn.

Onderweg zijn we al verschillende beesten tegengekomen; een slang, een plat gereden leguaan en een plat gereden kikker. Voor de rest nog een paar muggen en spinnen, masr wel het formaat van thuis.

Ik heb nog geen fototjes bij, want ik zit voor de eerste keer in een internetcafe.
PS ma en steven : ze hebben hier skype en koptelefoon + webcam
dus dan kunnen we wel eens afspreken. Morge gaan we normaal een telefoonkaart kopen.

Ik ga jullie laten, want we hebben maar een half uurtje internet genomen (2,5 SRD = ongeveer 60 cent) Het leven is echt goeie koop hier!



Groetjes en veel liefs

Evelien

Ons huis in Paramaribo

Om jullie een zicht te geven op ons huisje daar!